I . K . S
درباره ما
داستان بنیاد بینالمللی تقسیم مهربانی (IKS)
این پروژه سالها قبل، در زمستانی یخبندان و پُربرف در شهر کابل افغانستان توسط خانوادهٔ "احرار" آغاز گردید، زمانی که رئیس اجرائیوی پروژهٔ تقسیم مهربانی، خانم "الاهه احرار" در دوران کودکی دید که کودکی همسن خودش با پای برهنه در کوچههای برفی کابل برای نان گدایی میکرد. همان روز خانوادهٔ احرار از خانم الاهه احرار پشتیبانی کردند تا به نیازمندان کمک کند.
او میگوید: «آن روز، آن کودک و آن لحظهٔ احساسی برای من هرگز فراموشنشدنی است، زیرا او همسن من بود. در تمام راه به خانه اشک میریختم و از پدر و مادرم بیپایان پرسش میکردم. همانجا تصمیم گرفتم که به نیازمندان در زمینهٔ غذا، لباس، کفش و لوازم ضروری خانه کمک کنم و خانوادهام وعده دادند که از من حمایت خواهند کرد.»
خیلی زود خانوادهٔ احرار بنیاد بینالمللی تقسیم مهربانی (IKS) را بنیانگذاری کردند. خواجه احمد سَیّد، الاهه احرار و تمام خانواده آغاز به سیر کردن شکم یتیمان گرسنه کردند. نخست با یک یا دو یتیم شروع کردند، اما خیلی زود به ده یتیم در روز رسیدند. الاهه در دوران مکتب به عنوان داوطلب با نهادهای بینالمللی مانند Peace X Peace USA و Youthgas of Australia همکاری میکرد.
پس از فراغت از مکتب، الاهه احرار بورس استعداد دانشگاه Mary Washington را به دست آورد. هنگامی که او به امریکا آمد تا برای دورهٔ لیسانس درس بخواند، در کنار درسهایش یک کار نیمهوقت به عنوان محصل بینالمللی در دانشگاه گرفت. او بخشی از معاش خود را برای خانوادههای نیازمند، بهویژه یتیمان در افغانستان اختصاص داد.
او میگوید: «در کنار صنفهایم، هر روز پنج ساعت در دفتر پذیرش دانشگاه کار میکردم و در هر ساعت 7.50 دالر به دست میآوردم. معاش روزهای دوشنبه تا پنجشنبه مال خودم بود، اما درآمد روز جمعهام برای یتیمان و خانوادههای فقیر کنار گذاشته میشد.»
خانم الاهه احرار با سه رشتهٔ اصلی (حقوق بشر، علوم سیاسی و روابط بینالملل) و یک سند تخصصی در مطالعات میانه فارغ گردید. سپس دورهٔ ماستری خود را در رشتهٔ عدالت اجتماعی و برنامههای حقوق بشر در دانشگاه George Mason به پایان رسانید. او به زبانهای دری (فارسی)، پشتو، اردو و هندی تسلط کامل دارد و همچنان آشنایی ابتدایی به زبانهای اسپانیایی و عربی دارد.
مأموریت و خدمات
خانم الاهه احرار میگوید: «هیچ انسانی نباید در فقر شدید زندگی کند و از نبود سرپناه، غذا یا آموزش رنج ببرد، یا در ترس از قاچاق و فروخته شدن بسر ببرد.»
با توجه به پیشینهٔ علمی بنیانگذاران، سازمان تقسیم مهربانی متعهد به کمکرسانی به نیازمندان است. خانم احرار بهحیث فعال حقوق بشر و مشاور انکشاف اجتماعی، سه سال کار کرد و به والدین، کودکان، بزرگسالان مجرد، سالخوردگان و بهویژه کسانی که از اثرات فقر خاموش رنج میبردند، یاری رسانید. او با برنامههای آموزشی، مهارتهای زندگی و مشورهٔ مسلکی در کنار آنان ایستاد تا چرخهٔ فقر شکسته شود.
همزمان او به حیث عضو هیئت پروژهٔ نویسندگی زنان افغان و نیز به عنوان رئیس تیم جوانان در International World Poetry, Canada ایفای وظیفه کرده است.
